Justin Vivian Bond już jako dziecko czuł/a, że nie jest taki jak inni chłopcy. Że właściwie może wcale nie powinien nim być. Zaczęło się od szminki, uparcie nakładanej na usta przed każdym wyjściem do szkoły. Aż do momentu przyłapania przez matkę i okrutnej awantury, jaką wtedy zrobiła.

Potem było poszukiwanie własnej tożsamości, poczucie bycia nie na miejscu, coraz większy pociąg w stosunku nie tylko do płci przeciwnej i związek z Michaelem Hunterem. Związek daleko odbiegający od powszechnie pojmowanej normalności, nie tyle ze względu na fakt, że tworzony przez dwójkę nastoletnich chłopców, ile to, że poza wzajemnym pożądaniem łączył ich przede wszystkim dziwny rodzaj uzależnienia, który pomimo częstych, zbyt częstych, oznak pogardy ze strony Michaela, nie pozwalał Justinowi od niego odejść. 

Już w przedmowie Piotr Gruszczyński pisze o trudnościach, które w związku z nieuniknionym używaniem rodzajników napotykamy w języku polskim przy okazji pisania o osobie transgenderowej. Byłam ciekawa jak z tym niełatwym zadaniem, zwłaszcza przy formie pamiętnikarskiej, poradzi sobie tłumacz i przyznać trzeba, że wybrnął w bardzo wdzięczny sposób używając rodzaju męskiego i żeńskiego naprzemiennie, jednocześnie robiąc to tak umiejętnie, że prędzej czy później przestajemy tak naprawdę w ogóle zwracać uwagę na końcówki czasowników. 

Tango to niesamowicie szczera, a przy tym naładowana pozytywnymi emocjami opowieść o radzeniu sobie z własną odmiennością w momencie, gdy nie radzą z nią sobie ludzie nam najbliżsi. Ci, którzy zamiast wspierać, nagle, powodowani gniewem czy nieuzasadnionymi wyrzutami sumienia stają w opozycji, wstydząc się i krzykiem, odrzuceniem czy też groźbą całkowitego odseparowania, próbując zmienić to, czego zmienić się zwyczajnie nie da. 

Z pewnością ciężko jest pisać o tym, co dla większości społeczeństwa nadal pozostaje tematem tabu. Justin Vivian zrobił/a to z ogromną lekkością i wdziękiem.

Mogę tylko żałować, że książka jest tak krótka. Niestety, po przewróceniu ostatniej kartki, miałam wrażenie, że historia Bond skończyła się zanim ja na dobre zdążyłabym się w nią wgryźć.

Justin Vivian Bond, Tango. Powrót do dzieciństwa w szpilkach, Warszawa, Wydawnictwo W.A.B. 2013.